.png)
Güngezgini | Çizgiroman Yorumu
Güngezgini veya orijinal adıyla Daytripper, Brezilya'lı ikiz kardeşler Fabio Moon ve Gabriel Ba'nın hem öyküsünü yazdığı hem çizimlerini yaptığı, DC Comics yayın grubunun Vertigo markası etiketiyle Şubat - Kasım 2010 arasında 10 fasikül olarak yayınlanmış bir çizgiroman. Bilen bilir Amerikan çizgiroman sisteminde eser önce fasiküller halinde yayınlanır, sonra fasiküllerin bir araya toplandığı "Trade Paperback" (TPB) adı verilen ciltler halinde tekrar yayınlanır. Ülkemizde yayınlanan Amerikan çizgiromanları da bu TPB formatları baz alınarak yayınlanıyor. Güngezgini de Türkiye'de ilk olarak 10 fasikülün toplandığı cilt halinde Çizgi Düşler Yayınevi tarafından Kasım 2013'te yayınlandı. Zamanla baskısının bitmesi ve artık piyasada bulunamamasıyla birlikte Çizgi Düşler Mart 2016'da bir kez daha, ama bu kez sert kapaklı özel veriyonuyla Güngezgini'ni yeniden bastı.
Çizgiromanımızın kahramanı Bras isimli, büyük bir yazar olma hayalleri kuran, gazetede ölüm ilanları yazan, bizler gibi yaşayan biri. Her gün onlarca ölüm ilanı yazan Bras, ailesinden, arkadaşlarından biri ölse yine aynı şekilde yazabilir mi? O ilanları yazarken farklı farklı yaşlardaki insanların, farklı farklı şekillerde öldüklerini gören Bras acaba kendisi ne zaman ve nasıl ölecek? Ölümün ne zaman geleceğini bilemezsiniz, ölüm ve yaşam arasında incecik bir çizgi vardır. Peki Bras şimdiye dek nasıl yaşadı? Arzuladıklarını, hayalini kurduğu şeyleri gerçekleştirebildi mi?
Hayatınızın en önemli günü nedir? Üniversiteye başladığınız gün mü? Evlendiğiniz gün mü? İlk çocuğunuzun olduğu gün mü? İşe başladığınız ilk gün mü? Yaptığımız her seçimin geleceğimizi etkilediğinin farkındayız değil mi? Peki ya tercih etmediğimiz o diğer seçenekler? Onları seçsek hayatımız nasıl şekillenirdi?
Güngezgini yalnızca bir çizgiroman olmaktan çok daha öte bir eser. Kesinlikle türünün en iyi örneklerinden. Bir roman veya bir film olarak karşımıza çıksa belki de bu derece etkili bir eser ortaya konmuş olmazdı. Güngezgini'ni okurken kendinizden de parçalar buluyor, ölümü, yaşamı, aileyi, arkadaşlığı sorguluyorsunuz. Güngezgini tek seferde okunup hızlıca tüketilecek bir eser değil, yavaş yavaş, sindirilerek okunması gereken bir eser. Çizgiromanla aranız olsun ya da olmasın, 15 yaş üstü herkese şiddetle tavsiye ederim.
Son olarak eserin içinden iki alıntı ile yazımı bitiriyorum:
"Biz beklemeyi sürdürdükçe, etrafımızdaki herkes ve hatta her şey parmaklarımızın arasından akıp, rüzgara karışan kum tanelerine dönüşüyor."
"Hayat bir kitap gibidir, oğlum. Ve her kitabın bir sonu vardır. O kitabı ne kadar seversen sev son sayfaya gelirsin ve kitap biter. Sonu olmayan bir kitap eksiktir. Ve kitabın sonuna vardığında, yalnızca o son kelimeleri okuduğunda kitabın ne kadar iyi olduğunu anlarsın."
0 yorum: